لغتنامه دهخدا
اعتصاء. [اِ ت ِ ] (ع مص ) تکیه کردن بر عصا. (منتهی الارب ) (ازناظم الاطباء). تکیه کردن بر عصای آهنین . (تاج المصادر بیهقی ). تکیه کردن بر عصا و بدین معنی با «علی » متعدی شود. || عصا بریدن از درخت . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). از درخت عصا بریدن . (از اقرب ا