احسبلغتنامه دهخدااحسب . [ اَ س َ ] (ع ص ) شتر سرخی و سپیدی آمیخته رنگ . (منتهی الارب ). || مرد که موی سرش سپید مایل بسرخی باشد. سرسرخ موی . || مرد پیس اندام که پوستش از مرض ، سپید و مویش سفید و سرخ باشد. (منتهی الارب ). ابرص . || (ن تف ) باحَسَب تر. بزرگوارتر. بأصل تر. حسیب تر.
احسبدیکشنری عربی به فارسیحساب کردن , محاسبه کردن , شمردن , حساب پس دادن , روي چيزي حساب کردن , محسوب داشتن , گمان کردن
احاسبلغتنامه دهخدااحاسب . [ اَ س ِ ] (اِخ ) مسیل های وادیهائی است که از سراة در زمین تهامه ریزد. (مراصد).
اعصبةلغتنامه دهخدااعصبة. [ اَ ص ِ ب َ ] (ع اِ) ج ِ عَصیب ، بمعنی شش یا روده های درپیچیده و بریان کرده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). عُصُب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
اجملغتنامه دهخدااجم . [ اَ ج َم م ] (ع ص ، اِ) استخوان بسیارگوشت . || مرد بی نیزه در حرب . || گوسپند بی شاخ . (منتهی الارب ). گوسفند بی سُرو. (تاج المصادر). || شرم زن . || قدح . (منتهی الارب ). || بنیان اَجم ّ؛ بنیان بی کنگره . (منتهی الارب ). بنای بی کنگره . (تاج المصادر). || (اصطلاح عروض )
اعصبةلغتنامه دهخدااعصبة. [ اَ ص ِ ب َ ] (ع اِ) ج ِ عَصیب ، بمعنی شش یا روده های درپیچیده و بریان کرده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). عُصُب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).