لغتنامه دهخدا
اغثر. [ اَ ث َ ] (ع ص ، اِ) نادان و فرومایه از مردم . مؤنث : غَثراء. ج ، غُثر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نادان . (از اقرب الموارد). || تیره ای که بسبزی زند. (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنچه رنگی نزدیک به غُثرَة دارد. ما لونه الغثرة و هو قریب من ا