لغتنامه دهخدا
افاصة. [ اِ ص َ ] (ع مص ) سخن گفتن بنرمی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). نرم و آشکار گفتن سخن . (مؤید الفضلاء). نرم گفتن . هویدا گفتن . (تاج المصادر بیهقی ). آشکار گفتن . (آنندراج ). آشکار گفتن کلام . (از اقرب الموارد). و به این معنی واوی است و بیشتر با مای نفی ا