افتراکاریلغتنامه دهخداافتراکاری . [ اِ ت ِ ] (حامص مرکب ) عادت به بهتان ورسوا کردن . (ناظم الاطباء). بهتان گوئی . (آنندراج ).
افتراکارلغتنامه دهخداافتراکار. [ اِ ت ِ ] (ص مرکب ) بهتان گو و افتراکننده . (آنندراج ). رسواکننده و افترازننده . (ناظم الاطباء).
چغل خوریلغتنامه دهخداچغل خوری . [ چ ُ غ ُ خوَر / خُر ] (حامص مرکب ) سخن چینی و نمامی و افتراکاری . (ناظم الاطباء). و رجوع به چغل و چغل خور شود.