افرشةلغتنامه دهخداافرشة. [ اَ رِ ش َ ] (ع اِ) ج ِ فراش . (یادداشت دهخدا). در منتهی الارب ج ِ فراش ، فرش ضبط شده است .
افرسةلغتنامه دهخداافرسة. [ ] (اِ) ریاح الَ ...، نام بیماریی است . فی الحدبة و ریاح الافرسة. و علاج الحدبة و ریاح الافرسة. (کتاب سوم قانون ابوعلی ص 314). و رجوع به حدبه شود.
افرصةلغتنامه دهخداافرصة. [ اَ رِ ص َ ] (ع اِ) در اصطلاح اطباء ج ِ فَرْصَة بر غیر قیاس . (ناظم الاطباء).
عفرسةلغتنامه دهخداعفرسة. [ ع َ رَ س َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || چیره شدن بر کسی . (از منتهی الارب ). غالب شدن . (از اقرب الموارد). || دریدن شیر کسی را. (از منتهی الارب ).
ریاح افرسهلغتنامه دهخداریاح افرسه . [ ح ِ اَ رِ س َ / س ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریاح الافرسة. ریاح افرسه . زوال فقره ای از فقرات پشت باشد از جای خویش برای ورم سخت که در زیر آن پیدا آید. (یادداشت مؤلف ) : فصل سی وهشت در وجع ظهر و ریاح ا