افسانه گفتنلغتنامه دهخداافسانه گفتن . [ اَن َ / ن ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) حکایت و حرفهای بی فائده گفتن . (فرهنگ شعوری ). سمر. (دهار). مسامره . (منتهی الارب ). قصه خواندن . حکایت و سرگذش
افسانه گشتنلغتنامه دهخداافسانه گشتن . [ اَ ن َ / ن ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) مشهور گشتن . شهره شدن . افسانه شدن : چنان ز عشق تو افسانه ٔ جهان گشتم که شد حکایت من نقل محفل همه کس .شفائی اص
افسانه گشادنلغتنامه دهخداافسانه گشادن . [ اَ ن َ / ن ِ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) افسانه گفتن . افسانه خواندن . حکایت آغاز کردن : ای دل افسانه ٔ دلبر بگشاقفل گنجینه ٔ گوهر بگشا. طالب آملی (از
افسانه خوانیلغتنامه دهخداافسانه خوانی . [ اَ ن َ / ن ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) افسانه سرایی . افسانه گفتن . داستان سرائی : زلیخا چون شنید آن مهربانی فسون پردازی و افسانه خوانی .جامی (از
افسانیدنلغتنامه دهخداافسانیدن . [ اَ دَ ](مص ) افسانه گفتن . || بالیدن . || دراز کردن . || راست کردن . || رام گردانیدن . مطیع کردن . || سودن . زدودن . (ناظم الاطباء). || گرد و سبوس
