لغتنامه دهخدا
افولن . [ اَ ل ُ ] (اِخ ) آفولُن . آفولون . اَفولون . آپولون . آپُلُن . ابلن . خدای زاجران و عیافان در میتولوژی یونانی . (یادداشت مؤلف ). خدای روشنایی ، هنرها و پیشگویی در یونان باستان . وی پسر زئو و لتو و برادر توأمان آرتمیس بود. مولد او در جزیره ٔ دلوس است . وی معبدی در د