پاکرایلغتنامه دهخداپاکرای . (ص مرکب ) که اندیشه ٔ پاک دارد. پاکیزه رای . صاحب رأی پاک . دانا. مقابل ناپاک رای : جهاندار گفتا بنام خدای بدین نام دین آور پاکرای . دقیقی .کنون هر که دارید پاکیزه رای ز قنّوج و ز دنبر و مرغ و مای <br
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ قَرء. || ج ِ قُرء: دعی الصلوة ایام اقرائک ؛ یعنی ایام حیض . (ناظم الاطباء). || ج ِ قَرو. || ج ِ قِرو. (ناظم الاطباء). || ج ِ قُرْوْ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ). بمعنی وقت و قافیه . (اقرب الموارد). || ج ِ قَری ّ. (از اقرب الموارد)
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اِ ] (ع مص ) لازم گرفتن ده را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || لازم گرداندن جل را بر اسب . (منتهی الارب ). دائم داشتن جل بر پشت ستور. (تاج المصادر بیهقی ). || مهمانی جستن . مهمانی کردن کسی را. مهمانی خواستن . || دردگین پشت گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آن
اکرالغتنامه دهخدااکرا. [ اُ ] (اِ) اطریه . (بحر الجواهر) (یادداشت مؤلف ). رشیدیه . (یادداشت مؤلف ). جنسی است از طعام که آنرا رشته نیز گویند. (مؤید الفضلاء). نوعی از آش آرد. (برهان ). و رجوع به رشته و رشیدیه و اطریه شود.
اقرارلغتنامه دهخدااقرار. [ اِ ] (ع مص ) ثابت کردن کسی را در کاری . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بگفت بر خود ثابت کردن چیزی را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بگفت خود ثابت شدن و با لفظ گرفتن و آوردن و کردن و داشتن و دادن مستعمل . (آنندراج ). || اقرار کردن .(تاج المصادر) (
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ قَرء. || ج ِ قُرء: دعی الصلوة ایام اقرائک ؛ یعنی ایام حیض . (ناظم الاطباء). || ج ِ قَرو. || ج ِ قِرو. (ناظم الاطباء). || ج ِ قُرْوْ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ). بمعنی وقت و قافیه . (اقرب الموارد). || ج ِ قَری ّ. (از اقرب الموارد)
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اِ ] (ع مص ) لازم گرفتن ده را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || لازم گرداندن جل را بر اسب . (منتهی الارب ). دائم داشتن جل بر پشت ستور. (تاج المصادر بیهقی ). || مهمانی جستن . مهمانی کردن کسی را. مهمانی خواستن . || دردگین پشت گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آن
اقرابلغتنامه دهخدااقراب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ قُرب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به قرب شود. || ج ِ قُرُب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به قرب شود.
اقرابلغتنامه دهخدااقراب . [ اِ ] (ع مص ) شمشیر در نیام کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). || شب راندن شتر را برای آمدن بر آب وقت صبح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || نزدیک زاییدن رسیدن ناقه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نزدیک زاییدن رسیدن زن و هم
اقرارلغتنامه دهخدااقرار. [ اِ ] (ع مص ) ثابت کردن کسی را در کاری . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بگفت بر خود ثابت کردن چیزی را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بگفت خود ثابت شدن و با لفظ گرفتن و آوردن و کردن و داشتن و دادن مستعمل . (آنندراج ). || اقرار کردن .(تاج المصادر) (
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ قَرء. || ج ِ قُرء: دعی الصلوة ایام اقرائک ؛ یعنی ایام حیض . (ناظم الاطباء). || ج ِ قَرو. || ج ِ قِرو. (ناظم الاطباء). || ج ِ قُرْوْ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ). بمعنی وقت و قافیه . (اقرب الموارد). || ج ِ قَری ّ. (از اقرب الموارد)
اقراءلغتنامه دهخدااقراء. [ اِ ] (ع مص ) لازم گرفتن ده را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || لازم گرداندن جل را بر اسب . (منتهی الارب ). دائم داشتن جل بر پشت ستور. (تاج المصادر بیهقی ). || مهمانی جستن . مهمانی کردن کسی را. مهمانی خواستن . || دردگین پشت گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آن
اقرابلغتنامه دهخدااقراب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ قُرب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به قرب شود. || ج ِ قُرُب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به قرب شود.
اقرابلغتنامه دهخدااقراب . [ اِ ] (ع مص ) شمشیر در نیام کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). || شب راندن شتر را برای آمدن بر آب وقت صبح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || نزدیک زاییدن رسیدن ناقه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نزدیک زاییدن رسیدن زن و هم