لغتنامه دهخدا
المرتضی با. [ اَ م ُ ت َ ضا بِل ْ لاه ] (اِخ ) لقب عبداﷲبن محمدالمعتز باﷲبن المتوکل ، از خلفای عباسی . یک روز خلافت کرد (296 هَ . ق .) وی شاعر بود، و در بغداد بدنیا آمد و به علم و ادب شوقی تمام داشت و نزد فصحای اعراب میرفت و از آنان دانش فرام