آمختنلغتنامه دهخداآمختن . [ م ُ ت َ ] (مص ) مخفف آموختن . تعلم . یاد گرفتن . || تعلیم . یاد دادن : هرکه نامُخت از گذشت روزگارنیز ناموزد ز هیچ آموزگار. رودکی .بیامد همانگاه نستور شیرنبرده کیان زاده پور زریربکشتش بسی دشمنان بی
آمیختنفرهنگ فارسی عمید۱. آمیخته کردن؛ درهم کردن؛ درهم ساختن و مخلوط کردن دو یا چندچیز با هم.۲. (مصدر لازم) درهم شدن؛ آمیخته شدن؛ مخلوط شدن.۳. (مصدر لازم) [قدیمی] رفت و آمد، معاشرت: ◻︎ تو با خوبرویان بیامیختی / به شادی و از جنگ بگریختی (فردوسی: ۲/۲۶۷).۴. (مصدر لازم) [قدیمی] نزدیکی کردن؛ مقاربت؛ جماع.
آمیختنلغتنامه دهخداآمیختن . [ ت َ ] (مص ) درهم کردن . مزج . خلط. خُلط. (دهار). مخلوط کردن . تخلیط. سوط. مذق . تألیف . ممزوج کردن . تقشیب . شوب . آمودن . ترکیب . مرکب کردن . (زوزنی ). تهویش . تشریج . بَکْل . (تاج المصادر بیهقی ). مشج . اِشراب . حیس . مخلوط شدن . درهم شدن . ممزوج گشتن . مرکب شدن
آمیختندیکشنری فارسی به انگلیسیalloy, commingle, blend, combine, compound , concoct, cross, intermingle, mix, mingle, stir
آمیختنیلغتنامه دهخداآمیختنی . [ ت َ ] (ص لیاقت ) درخور آمیختن . ازدرِ آمیختن . که آمیختن آن ناگزیر بود.
نامیختنلغتنامه دهخدانامیختن . [ ت َ ] (مص منفی ) نیامیختن . ناآمیختن . مقابل آمیختن . || نه میختن . نشاشیدن . مقابل میختن .