اهبةلغتنامه دهخدااهبة. [ اُ ب َ ] (ع اِ)ساز و ساختگی کار. ج ، اُهَب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اهبت . و رجوع به اهب و اهبت شود.
اعبیةلغتنامه دهخدااعبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عبا. ج ِ عَباء، بمعنی گلیم خطدار. گول گران . ثقیل الجسم . فربه . (ناظم الاطباء).
اهبلغتنامه دهخدااهب .[ اُ هََ ] (ع اِ) ج ِ اُهبَة به معنی ساز و ساختگی کار. (آنندراج ) (منتهی الارب ). و رجوع به اهبه شود.
داهبةلغتنامه دهخداداهبة. [ هَِ ب َ ] (ع ص ) جراحت سر که خون از آن برود. (مهذب الاسماء). اما ظاهراً مصحف دامیه است .
سلاهبةلغتنامه دهخداسلاهبة. [ س َ هَِ ب َ ] (ع اِ) ج ِسلهب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به سلهب شود.
نارالاهبةلغتنامه دهخدانارالاهبة. [ رُل ْ اُ ب َ ] (ع اِ مرکب ) از آتش های عرب است . چون آهنگ جنگ میکردند شبانگاه با افروختن این آتش بر فراز کوهسار به عشیره و یاران خود خبر میدادند و آنان را به یاری میخواندند. (بلوغ الارب ج 2 ص 163