لغتنامه دهخدا
خربانیة. [ خ َ نی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای است از صابئیان و آنان را چهارتن معلمان است : عاذیمون ، هرمس ، اعیانا، اواذی . گویند که اواذی پیاز و باقلی بر آنان حرام کرده است و گفته بروزی سه بار باید نماز کنند و از جنابت غسل واجب دانند، همچنانکه از مسح میت و گوشت خوک و سگ و از مرغان