عودسوزلغتنامه دهخداعودسوز.(نف مرکب ) عودسوزنده . کسی که عود میسوزاند. آنکه عود بر آتش مینهد تا بسوزد و بوی خوش دهد : نشستند خوبان بربطنوازیکی عودسوز و یکی عودساز. فردوسی .صندل و عود هر سویی برپای باد ازو عودسوز و صندل سای . <
عودسازلغتنامه دهخداعودساز. (نف مرکب ) زننده ٔ عود.به صدا درآورنده ٔ عود. رجوع به عود شود : نشستند خوبان بربطنوازیکی عودسوز و یکی عودساز.فردوسی .