اوچاقلغتنامه دهخدااوچاق . (ترکی ، اِ) اوجاق . اجاق . دیگدان . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به اوجاق شود.
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ ] (ع اِ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). و آن چهل درم سنگ باشد. (آنندراج ).
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ قی ی ] (ع اِ) ج ِ اوقیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
اواکلغتنامه دهخدااواک . [ اَ ] (حرف ) در پهلوی به معنی باست و آن با اَوِک فرانسه از یک ریشه است . (یادداشت مرحوم دهخدا).
اوهاقلغتنامه دهخدااوهاق . [ اَ] (ع اِ) ج ِ وَهَق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). کمندها. (آنندراج ). رجوع به وهق شود.