لغتنامه دهخدا
اصدران . [ اَ دَ ](ع اِ) (بصیغه ٔ تثنیه ) دو رگند زیر صدغین . (منتهی الارب ). دو رگ بمیان دنبال چشم و گوش . و به «ز» و «س » (اَزدران . اَسدران ) لغتان فیهما. (مهذب الاسماء). نام دو رگ باشد زیر دو صدغ و آن دو را اصدغان نیز گویند. (از بحر الجواهر). دو رگ باشند در زیر دو صدغ . (