لغتنامه دهخدا
اقلاب . [ اِ ] (ع مص ) خشک شدن پوست و بیرون انگور. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || رسیدن هنگام برگردیدن نان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ): اقلب الخبز؛ حان له ان یقلب . (اقرب الموارد). || میرانیدن خدای کسی را. || خداوند شتران قلاب زد
