اکبارلغتنامه دهخدااکبار. [ اِ ] (ع مص ) بزرگ دیدن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بزرگ آمدن . (برهان ). || بزرگ پنداشتن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). بزرگ داشتن . (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 18) (
اکبارلغتنامه دهخدااکبار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ کَبر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کبر شود.
اقبارلغتنامه دهخدااقبار. [ اِ ] (ع مص ) گور ساختن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). گور ساختن برای کسی . (ناظم الاطباء). || بگور کردن فرمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کشته را بقوم او دادن تا دفن کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بگور سپردن . در گور کردن .
اکبرلغتنامه دهخدااکبر. [ اَ ب َ ] (اِخ ) اکبرشاه . لقب یکی از سلاطین هندوستان است . (آنندراج ). رجوع به اکبرشاه شود.
اکبرلغتنامه دهخدااکبر. [ اَ ب َ ] (ع اِ) اِکبِر. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). چیزی است شیرین مانند خبیص خشک که زنبور عسل آرد. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). اِکبِر. عکبر. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به اِکبِر و اکبیر شود.
اکبرلغتنامه دهخدااکبر. [ اَ ب َ ] (ع ن تف ) بزرگتر. (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 18). بزرگتر. ج ، اَکابِر، اَکبَرون . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). بزرگتر. (ناظم الاطباء). بزرگتر. مؤنث : کُبری ̍. (از آنندراج ). خلاف ارذل . ج ، اک
اکبرلغتنامه دهخدااکبر. [ اِ ب ِ ] (ع اِ) اَکبِر. چیزی مانند خبیص خشک که زنبور عسل آرد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). چیز شیرینی است . (منتهی الارب ). و رجوع به اکبیر شود.
کبرلغتنامه دهخداکبر. [ ک َ ب َ ] (ع اِ) طبل . (منتهی الارب ). طبل . (معرب است ). (اقرب الموارد). ج ، کِبار، اَکبار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
پلیدی کردنلغتنامه دهخداپلیدی کردن . [ پ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ریدن . ریستن . تغوّط. غائط کردن . تَطَفﱡش . طفش . طفس : اکبار؛ پلیدی کردن کودک . تجعس ؛ پلیدی کردن . (منتهی الارب ).
بزرگ آمدنلغتنامه دهخدابزرگ آمدن . [ ب ُ زُ م َ دَ ] (مص مرکب ) اکبار. (المصادر زوزنی ). عظیم شمردن . عظیم و مهم جلوه کردن : چون خبر به عمرو [ لیث ] رسید آن [ شکست لشکریان وی ] او را بزرگ آمد و دولت دیرینه گشته ... (تاریخ سیستان ).به کتّابش آن روز سابق نبردبزرگ آمدش
بزرگ داشتنلغتنامه دهخدابزرگ داشتن . [ ب ُ زُ ت َ ] (مص مرکب ) تعظیم . تفخیم . تجلیل . امجاد. تبجیل . تکریم . تجلیل کردن . اعزاز کردن . تعظیم کردن . احترام کردن . ادب کردن . توقیر.محترم شمردن . اعظام . تعزیز. اکبار. هشم . تهشیم . ترحیب . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (دهار) (ت
اکبیرلغتنامه دهخدااکبیر. [اِ ] (ص ، اِ) در تداول عوام ، سخت پلید و پلشت و بی دولت . سخت مکروه . سخت شوخگن . عظیم مکروه . شاید از ماده ٔ اکبار عربی به معنی پلیدی کردن . (از یادداشت مؤلف ). پلید. کثیف . زشت . بی ریخت . اکبیری . (فرهنگ فارسی معین ). || ادبار. (فرهنگ لغات عامیانه ).- <span cl
