اکشملغتنامه دهخدااکشم . [ اَ ش َ ] (ع اِ) یوز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به یوز شود. || (ص ) ناقص در خلقت و در حسب . گویند: احد جانبیه واف و اخرهما اکشم ؛ درباره ٔ کسی گویند که پدرش آزاد و مادرش کنیز بود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). ناقص خلقت . (از مهذب الاسم
اقصملغتنامه دهخدااقصم . [ اَ ص َ ] (ع ص ) آنکه نیمه ٔ دندان او شکسته باشد. (آنندراج ). نیمه ٔ دندان پیشین شکسته . (منتهی الارب ). شکسته دندان . دندان پیشین از نیمه فراشکسته . (تاج المصادر بیهقی ) (مهذب الاسماء). آنکه دندانش نیمه شکسته باشد به پهنا. مؤنث آن قصماء. ج ، قُصم . (از اقرب الموارد)
اقاسملغتنامه دهخدااقاسم . [ اَ س ِ ] (ع اِ) ج ِ قِسْم ، بمعنی بهره و نصیب . (آنندراج ). رجوع به قِسْم شود. || ج ِ اقسومة. (ناظم الاطباء). رجوع به اقسومة شود.
اقاسیملغتنامه دهخدااقاسیم . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جج ِ قِسْم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به قِسْم شود. || ج ِ اقسومة. (منتهی الارب ). رجوع به اقسومة شود. || بهره ها و حصه های مقسوم میان بندگان . (منتهی الارب ).
یوزلغتنامه دهخدایوز.(اِ) جانوری شکاری کوچک تر از پلنگ که بدان مخصوصاً شکار آهو و مانند آن کنند. (ناظم الاطباء) (از برهان ).قضاع . اکشم . کشم . شکیمة. کثعم . (منتهی الارب ). جانوری شکاری که به سبب جستجوی شکار بدین اسم نامیده شده است . (انجمن آرا) (از آنندراج ). فهد. (دهار) (نصاب الصبیان ) (من
