بادجان آخورهلغتنامه دهخدابادجان آخوره . [ دِ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گرجی بخش داران شهرستان فریدن در 22هزارگزی باختر داران و دوازده هزارگزی راه ازنا باصفهان . سرزمینی است جلگه و سردسیر با 1117 تن سکنه . آبش از قنات و رودخانه و
بادجانلغتنامه دهخدابادجان . (اِ مرکب ) لقب اسب باشد: مر اسب را پارسیان بادجان خوانده اند و رومیان آنرا بادپای و هندوان تخت پران و تازیان براق زمین . (نوروزنامه ). رجوع به بادپای و بادپیکر شود.
بادجان ورزقلغتنامه دهخدابادجان ورزق . [ دِ وَ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ورزق بخش داران شهرستان فریدن در 13هزارگزی شمال داران و 2هزارگزی شوسه ٔ ازنا باصفهان در دامنه ٔ کوه . سرزمینی است سردسیر با 1117</
بذجانلغتنامه دهخدابذجان . [ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ بذج . (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به بذج شود.
بادجانلغتنامه دهخدابادجان . (اِ مرکب ) لقب اسب باشد: مر اسب را پارسیان بادجان خوانده اند و رومیان آنرا بادپای و هندوان تخت پران و تازیان براق زمین . (نوروزنامه ). رجوع به بادپای و بادپیکر شود.
آذربادجانلغتنامه دهخداآذربادجان . [ ذَ دِ ] (اِخ ) آذربایجان : و باز مغیرةبن شعبه را بفرستاد تا آذربادجان را بگشاد. (تاریخ سیستان ).
بادجانلغتنامه دهخدابادجان . (اِ مرکب ) لقب اسب باشد: مر اسب را پارسیان بادجان خوانده اند و رومیان آنرا بادپای و هندوان تخت پران و تازیان براق زمین . (نوروزنامه ). رجوع به بادپای و بادپیکر شود.