باده ٔ نابلغتنامه دهخداباده ٔ ناب . [ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده ٔ خالص . باده ٔ صافی : ز زهد خشک ملولم کجاست باده ٔ ناب که بوی باده مدامم دماغ تر دارد.حافظ.
بادهلغتنامه دهخداباده . [ دَ / دِ ] (اِ) شراب ، چه باد غرور در سر می آورد. (رشیدی ). شراب ،چه باد بمعنی غرور آمده و هاء نسبت است . (غیاث ). شراب . (ناظم الاطباء). بمعنی مسکری اس
بادهلغتنامه دهخداباده . [ ] (اِخ ) بادای . نام کودکی از ملازمان اونک خان که موجب نجات چنگیزخان از مرگ حتمی شد. رجوع به جهانگشای جوینی چ 1329 هَ . ق . لیدن ج 1 ص 27 شود.
باده ٔ نابلغتنامه دهخداباده ٔ ناب . [ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده ٔ خالص . باده ٔ صافی : ز زهد خشک ملولم کجاست باده ٔ ناب که بوی باده مدامم دماغ تر دارد.حافظ.
نابلغتنامه دهخداناب . (ص ) خالص . (جهانگیری ) (نظام ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (معیار جمالی ). بی غش . (اسدی ). بی آمیزش . (اوبهی ). مُضاض . (منتهی الارب ). بی بار. غیرمخلوط. نام
خاک نهادلغتنامه دهخداخاک نهاد. [ ن ِ / ن َ ](ص مرکب ) کنایه از آدمی خلیق و متواضع : هر خاک نهادی که خموش است در این بزم چون کوزه ٔ سربسته پر از باده ٔ ناب است .صائب (از آنندراج ).
ذونسبلغتنامه دهخداذونسب . [ ن َس َ ] (ع ص مرکب ) صاحب نسب . || صاحب اصلی شریف و نجیب : گویم آنگاه بیارید یکی باده ٔ ناب یاد بادملکی ذوحسبی ذونسبی . منوچهری .ای ذونسب به اصل در و
بغلگیریلغتنامه دهخدابغلگیری . [ ب َ غ َ ] (اِ مرکب ) نام داو از کشتی . (غیاث ). || (حامص مرکب ) معانقه و یکدیگر را در بغل گرفتن . (آنندراج ) : ببین گرمی باده ٔ ناب رابغلیگری آتش و
