لغتنامه دهخدا
برکات . [ ب َ رَ ] (ع اِ) ج ِ بَرَکة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل بن علی )(ناظم الاطباء). افزایش و زیادت و نیکبختی ها. (از آنندراج ). برکت ها و افزایش ها. (ناظم الاطباء) : چون کارها بدین نیکوئی رفت برکات این اعقاب