لغتنامه دهخدا
گورب بافک . [ رَ ف َ ] (اِ مرکب ) پرنده ای است که خانه از خاشاک نرم سازد مانند جوراب ، و از شاخه های درخت آویزد، و او را به عربی وصعة خوانند. (برهان ). مرغکی است کوچک که بر شاخه های درخت از خس و خاشاک شبیه به گورب خانه بافد که از شاخ درخت آویخته باشدو دهن آن تنگ باشد و زیر آن