لغتنامه دهخدا
باکبه . [ ] (اِخ ) ضبطی ازکلمه ٔ بعقوبه . نام شهری در عراق عرب . مرحوم کسروی نویسد: گمان دارم که اصل این کلمه باکوا بوده و بعداًالف افتاده و واو تبدیل به «با» شد، و سپس باکبه گردیده و تازیان آن را یعقوبه گفته اند و برخی نیز آنراتغییر داده یعقوبیه گفته اند اگر این گمان ما دربا