باکةلغتنامه دهخداباکة. [ باک ْ ک َ ] (اِخ ) قلعه ای است از نواحی بِربُشتَر از توابع اندلس و امروز در تصرف فرنگان است . (از معجم البلدان ) (مراصد الاطلاع ).
بوقچهلغتنامه دهخدابوقچه . [ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) بقچه . بغچه . بوغچه . (فرهنگ فارسی معین ). بوغچه . (ناظم الاطباء). رجوع به کلمات فوق شود.
بوقةلغتنامه دهخدابوقة. [ ق َ ] (ع اِ) باران سخت و درشت که دفعةً ببارد. یقال : اصابتنا بوقة. ج ِ بُوَق . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بوکهلغتنامه دهخدابوکه . [ ک ِ ] (صوت ) بوک . بود که . (فرهنگ فارسی معین ). باشد که . (آنندراج ). بود که و شاید که . (ناظم الاطباء) : دعای من به تو بر، بوکه مستجاب شوددعا کنم به تو بر، تا بود که سگ گردی . سوزنی .هرچه اندوختم این طای
یارستنلغتنامه دهخدایارستن . [ رِ / رَ ت َ ] (مص ) توانستن . (برهان ) (سروری ) (رشیدی ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). طاقت داشتن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). توانا بودن در کاری . (ازآنندراج ). یارا داشتن . دلیری کردن . جرأت کردن . جسارت کردن . یارایی داشتن . یارگ
روزیلغتنامه دهخداروزی . (ص نسبی ، اِ مرکب ) از: روز+ی (نسبت )، پهلوی رچیک ، ارمنی رچیک ، دزفولی روزیک . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). خوراک روزانه . (فرهنگ فارسی معین ). خوراک هرروزه . (شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). آنچه روز بروز بکسی داده شودو قسمت او گردد. (
باکولغتنامه دهخداباکو. (اِخ ) (شهر...) به واو مجهول شهری است قریب شیروان . (غیاث اللغات ). نام شهری است بشمال ایران . (آنندراج ). شهری است به عجم . (منتهی الارب ). باکوبه . باکویه . باکی . (در تلفظ ترکان ). نام بندری در ساحل غربی دریای خزر که 237000 تن جمعیت
اسپانیالغتنامه دهخدااسپانیا. [ اِ ] (اِخ ) (در لاتینی هسپریا و هیسپانیا و ایبریا ) اِسپانْی . اسپانیول و در نزدعرب اندلس . قسمت اعظم شبه جزیره ای است در گوشه ٔ جنوب غربی اروپا و آن با قطعه ٔ پرتقال شبه جزیره ٔ ایبری را تشکیل می دهد. پرتقال از نظر احوال جغرافیائی و احوال طبیعی بخشی از سرزمین اسپا
حصن الباکةلغتنامه دهخداحصن الباکة. [ ح ِ نُل ْ ک َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 185).
شباکةلغتنامه دهخداشباکة. [ ش ُب ْ با ک َ ] (ع اِ) به معنی دسته ای از شباک . ج ، شبابیک . (از اقرب الموارد). به معنی پنجره . || شبکه و دام شکارچی . || زره هایی که درهم بافته باشد. (از متن اللغة). || یک پاره از نی و جز آن که بر صنعت بوریا در هم نهاده باشند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). ر