بتوعلغتنامه دهخدابتوع . [ ب ُ ] (ع مص ) منقطع گردیدن از چیزی یا کسی . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || فروماندن در راه . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || دوردست رفتن : بتوع در ارض ؛ دوردست رفتن در آن . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
بطوعلغتنامه دهخدابطوع .[ ب ِ طَ ] (ق مرکب ) برضا. بمیل . برغبت : گاو... کمر خدمت بطوع و رغبت ببست . (کلیله و دمنه ).- بطوع و رغبت ؛ بدل و جان . بچشم . برضا و رغبت . بمیل . و رجوع به طوع شود.
بطائحلغتنامه دهخدابطائح . [ ب َ ءِ ] (اِخ ) جایگاهی بین واسط و بصره . (سمعانی ). سرزمینی نزدیک شهر منیعه در قرب واسط. (ابن اثیر ج 7 ص 137). و رجوع به الوزرا و الکتاب و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 3</span