بجای آوردنلغتنامه دهخدابجای آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) به موقع بردن . به مکان نقل کردن . || کنایه از شناختن . دانستن . (برهان قاطع). دریافتن : هرآنکس که از داد تو یک خدای بپیچد نیارد خرد را بجای . فردوسی .خاطر ملوک و خیال ایشان را
بیجافرهنگ فارسی عمید۱. آنکه جا و مکان یا خانه ندارد.۲. [مجاز] بیهنگام؛ بیموقع.۳. [مجاز] نادرست.۴. [مجاز] بیسبب.
ابولغتنامه دهخداابو. [ اَب ْوْ ] (ع مص ) پدر شدن . پدر گردیدن کسی را. پدری کردن کسی را. کار پدران بجای آوردن او را. پدری . || پروردن . غذا دادن . خوردنی دادن .
انتهاجلغتنامه دهخداانتهاج . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) راه رفتن و گویند طلب کردن راه . (از اقرب الموارد). بجای آوردن راه . (تاج المصادر بیهقی ). || روشن و آشکار گردانیدن راه را. (از اقرب الموارد).
تبینفرهنگ فارسی معین(تَ بَ یُّ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) بجای آوردن ، شناختن . 2 - هویدا شدن ، پیدا گشتن . 3 - (مص م .) پیدا کردن ، آشکار کردن .
خدمت نمودنلغتنامه دهخداخدمت نمودن . [ خ ِ م َ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) خدمت کردن . بندگی کردن . چاکری کردن . || طاعت نمودن . اطاعت کردن . || مراسم احترام بجای آوردن . تعظیم کردن . زمین ادب بوسیدن . رجوع به خدمت و خدمت کردن ش
خدمت گزاردنلغتنامه دهخداخدمت گزاردن . [ خ ِ م َ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) شرط ادب بجای آوردن : سلام کرد و خدمت بگزارد. (تاریخ بخارای نرشخی ). || بلوازم بندگی و طاعت قیام کردن : نگنجد کرمهای حق در قیاس چه خدمت گزارد زبان سپاس .سع
بجایلغتنامه دهخدابجای . [ ب ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) بجا. درمحل . درمکان . به مکان : ببالا و دیدار و فرهنگ و رای زریر دلیر است گوئی بجای . فردوسی . || بموقع. مناسب . || ساکن . بی حرکت . ایستاده . ثابت . || برجای . باقی . جانشین . باق
بجایفرهنگ فارسی معین(بِ یِ) (حراض .) 1 - در حق کسی ، برای کسی . 2 - از جهت ، از حیث . 3 - در برابر، در مقابل (برای مقایسه ).
دل بجایلغتنامه دهخدادل بجای . [ دِ ب ِ ] (ص مرکب ) (از: دل + به + جای ) شجاع و دلیر، مقابل دلشده . که از جای نرود. که ثبات و استقامت دارد : پادشاه هوشیار و دل بجای و بیدار باید. (راحة الصدور راوندی ).
بجایلغتنامه دهخدابجای . [ ب ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) بجا. درمحل . درمکان . به مکان : ببالا و دیدار و فرهنگ و رای زریر دلیر است گوئی بجای . فردوسی . || بموقع. مناسب . || ساکن . بی حرکت . ایستاده . ثابت . || برجای . باقی . جانشین . باق
بجایفرهنگ فارسی معین(بِ یِ) (حراض .) 1 - در حق کسی ، برای کسی . 2 - از جهت ، از حیث . 3 - در برابر، در مقابل (برای مقایسه ).