لغتنامه دهخدا
اعتمام . [ اِ ت ِ ](ع مص ) عمامه بستن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عمامه بر سر بستن . (آنندراج ). عمامه دربستن . (المصادر زوزنی ). عمامه در سر بستن . (تاج المصادر بیهقی ). پوشیدن عمامه بر سر. و منه : «اعتمت الاکام بالنبات ». (ازاقرب الموارد). || کف برآوردن شیر. (منتهی الا