بخورشیشهلغتنامه دهخدابخورشیشه . [ ب َ / ب ُ شی ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) چندی از عطریات باشد که با آب تر کنند و بر آتش نهندتا مجلس معطر شود. (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). چندی از عطریات یکجا به آب یا بشربت ترکرده در