بداعةلغتنامه دهخدابداعة. [ ب َ ع َ ] (ع مص ) درگذشتن از اقران در علم و شرف و شجاعت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بداهةلغتنامه دهخدابداهة. [ ب َ هََ ] (ع مص ) ناگاه و نااندیشیده آمدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بدهه بداهة؛ ناگاه و نااندیشیده آمد او را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بَدْه . بَدیهَة. (از منتهی الارب ). || استقبال کردن کسی را با کاری : بدهه ُ با
بداهةلغتنامه دهخدابداهة. [ ب ُ هََ ] (ع اِ) بَداهَة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به همه ٔ معانی ماده ٔ قبل شود. || اول رفتار اسب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اول رفتن اسب . (مهذب الاسماء).