برروئیدنلغتنامه دهخدابرروئیدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) روئیدن . بررستن . رستن : چو خواهد بد درخت راست بالاچو برروید شود ز آغاز پیدا. (ویس و رامین ).و رجوع به روئیدن شود.
برگراییدنلغتنامه دهخدابرگراییدن . [ ب َ گ َ / گ ِ دَ ] (مص مرکب ) برداشتن چیزی بدست برای آزمودن سنگینی و سبکی آن . رَزَن . (از تاج المصادر بیهقی ). امتحان کردن . آزمودن : چو این بار آید سوی ما به جنگ ورا برگرایم ببینمْش سنگ . <p
برگردانفرهنگ فارسی عمید۱. برگرداننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): نوار برگردان.۲. ترجمه: برگردان فارسی کتاب.۳. قسمتی از لباس که به بیرون تا میشود.۴. (موسیقی) قسمت تکرارشونده در یک آواز.۵. (موسیقی) گوشهای در دستگاه شور.۶. [قدیمی] = کاربن
برپریدنلغتنامه دهخدابرپریدن . [ ب َ پ َ دَ ] (مص مرکب ) پریدن : ای باز هوات برپریده از دام زمانه چون کبوتر. ناصرخسرو.خرد پر جانست اگر نشکنیش بدو جانت زین ژرف چه برپرد. ناصرخسرو.خواست که برپرد خویشتن د
برگردانلغتنامه دهخدابرگردان . [ ب َ گ َ ] (ن مف مرکب )مخفف برگردانده . برگردانیده . (فرهنگ فارسی معین ).- لب برگردان ؛ تاشده به جانب خارج یا درون .- یقه برگردان ؛ یقه ٔ برگردانیده و تاشده بجانب وحشی . || (نف مرکب ) برگرداننده . (فرهنگ