برنهادنلغتنامه دهخدابرنهادن . [ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) (از: پیشوند بر +مصدر نهادن ) بالا نهادن . (آنندراج ). قرار دادن روی چیزی . نصب کردن روی چیزی . گذاشتن . نهادن : از بناگوش لعلگون گوئی برنهاده ست آلغونه به سیم . <p
دست برنهادنلغتنامه دهخدادست برنهادن . [ دَ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از نشان دادن . (آنندراج ) : تو بدان اندازه ای از کبریا کاندر وجودهیچ کس را دست برنتوان نهادن کو هم است . انوری .|| دست زدن .
دل برنهادنلغتنامه دهخدادل برنهادن . [ دِ ب َ ن َ دَ ] (مص مرکب ) دل بستن . علاقه مند شدن . پابند شدن . دلبستگی پیدا کردن . تعلق خاطر یافتن : چودل برنهی بر سرای سپنج همه زهر زو بینی و درد و رنج .فردوسی .رجوع به دل نهادن و دل بستن در ردیف
شیشه برنهادنلغتنامه دهخداشیشه برنهادن . [ شی ش َ / ش ِ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) حجامت بی بیرون کردن خون . (یادداشت مؤلف ) : اگر چیزی در گلو فرونمی شود [ گاه بیماری خناق ] شیشه بر مهره ٔ دوم از مهره های گ
سر برنهادنلغتنامه دهخداسر برنهادن . [ س َ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ترک سخن کردن و ساکت شدن . (برهان ) (انجمن آرا).
قفا برنهادنلغتنامه دهخداقفا برنهادن . [ ق َ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) پس گردنی زدن : مرا قفا چند برنهاده بیرون کردند. (تاریخ طبرستان ). پیش او تظلم کرد سلام او را قفائی چند بر فرمودنهاد. (تاریخ طبرستان ). و رجوع به قفا خوردن شود.
دست برنهادنلغتنامه دهخدادست برنهادن . [ دَ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از نشان دادن . (آنندراج ) : تو بدان اندازه ای از کبریا کاندر وجودهیچ کس را دست برنتوان نهادن کو هم است . انوری .|| دست زدن .
دل برنهادنلغتنامه دهخدادل برنهادن . [ دِ ب َ ن َ دَ ] (مص مرکب ) دل بستن . علاقه مند شدن . پابند شدن . دلبستگی پیدا کردن . تعلق خاطر یافتن : چودل برنهی بر سرای سپنج همه زهر زو بینی و درد و رنج .فردوسی .رجوع به دل نهادن و دل بستن در ردیف
شیشه برنهادنلغتنامه دهخداشیشه برنهادن . [ شی ش َ / ش ِ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) حجامت بی بیرون کردن خون . (یادداشت مؤلف ) : اگر چیزی در گلو فرونمی شود [ گاه بیماری خناق ] شیشه بر مهره ٔ دوم از مهره های گ
سر برنهادنلغتنامه دهخداسر برنهادن . [ س َ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ترک سخن کردن و ساکت شدن . (برهان ) (انجمن آرا).
قفا برنهادنلغتنامه دهخداقفا برنهادن . [ ق َ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) پس گردنی زدن : مرا قفا چند برنهاده بیرون کردند. (تاریخ طبرستان ). پیش او تظلم کرد سلام او را قفائی چند بر فرمودنهاد. (تاریخ طبرستان ). و رجوع به قفا خوردن شود.
پستائی کردنلغتنامه دهخداپستائی کردن . [ پ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) برنهادن . اندوخته کردن . پس انداز کردن . ذخیره کردن .
دست برنهادنلغتنامه دهخدادست برنهادن . [ دَ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از نشان دادن . (آنندراج ) : تو بدان اندازه ای از کبریا کاندر وجودهیچ کس را دست برنتوان نهادن کو هم است . انوری .|| دست زدن .
دل برنهادنلغتنامه دهخدادل برنهادن . [ دِ ب َ ن َ دَ ] (مص مرکب ) دل بستن . علاقه مند شدن . پابند شدن . دلبستگی پیدا کردن . تعلق خاطر یافتن : چودل برنهی بر سرای سپنج همه زهر زو بینی و درد و رنج .فردوسی .رجوع به دل نهادن و دل بستن در ردیف
زانو به دل برنهادنلغتنامه دهخدازانو به دل برنهادن . [ ب َ دِ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) پاس داشتن مانند گربه ای که پاس موش را میدارد. (ناظم الاطباء) : که چون گربه زانو بدل برنهندو گر صیدی افتد چو سگ برجهند.سعدی (بوستان )
شیشه برنهادنلغتنامه دهخداشیشه برنهادن . [ شی ش َ / ش ِ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) حجامت بی بیرون کردن خون . (یادداشت مؤلف ) : اگر چیزی در گلو فرونمی شود [ گاه بیماری خناق ] شیشه بر مهره ٔ دوم از مهره های گ
ساغر به کف برنهادنلغتنامه دهخداساغر به کف برنهادن . [ غ َ ب ِ ک َ ب َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) ساغر برگرفتن . ساغر بدست گرفتن . آغاز میگساری کردن : زواره چو ساغر بکف برنهادهمان از شه نامور کرد یاد.(شاهنامه چ بروخیم ج <