برپا داشتن

مترادف

۱. آباد ساختن، آبادان کردن
۲. برافراشتن، نصب کردن
۳. بر پا کردن، برقرار کردن
۴. اقامه کردن، انجامدادن
۵. مجلس کردن

جست‌وجوی دقیق

برپا داشتن

لغت‌نامه دهخدا

برپا داشتن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تشکیل دادن . بنیاد کردن . || اقامه کردن . قائم کردن . برپا ساختن .- برپا داشتن نماز ؛ اقامه ٔ نماز : آن جماعتی که ما در روی زمین صاحب تمکین ساختیم ایشان را، نماز را برپا داشتند. (تاریخ

برپا داشتن

فرهنگ فارسی معین

(بَ. تَ) (مص م .) 1 - برقرار ساختن . 2 - برپا کردن جشن و شادمانی .

برپا داشتن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. آباد ساختن، آبادان کردن ۲. برافراشتن، نصب کردن ۳. بر پا کردن، برقرار کردن ۴. اقامه کردن، انجامدادن ۵. مجلس کردن

جست‌وجوی هم‌آوا

بهبوددهندۀ نان

bread improver, bread modifier

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی افزودنی غذایی که باعث بهبود بافت و رنگ نان و تعویق بیاتی آن می‏شود

دورِ برابرِ سینه

girth at breast height, girth breast height

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دور یا محیط درخت در ارتفاع قراردادی یک‌متروسی‌سانتی‌متری که برابر با فاصلۀ سینۀ شخص اندازه‏گیر تا زمین است

قطرِ برابرِ سینه

diameter at breast height, diameter breast height

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قطر درخت در ارتفاع برابر سینۀ شخص اندازه‏گیر که به‏طور قراردادی در فاصلۀ یک‌متروسی‌سانتی‌متری از سطح زمین در نظر گرفته می‏شود

بیسکویت کشتی

ship biscuit, hard bread, hard tack/ hardtack, pilot bread

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بیسکویت سفت با ماندگاری طولانی و مواد مغذی که در شناور‌ها از آن در شرایط اضطراری استفاده می‌کنند

بافته

braid

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شیئی متشکل از دو خط موازی، مجموعه‌‌ای از n نقطه بر روی هریک از دو خط، همراه با یک تناظر یک‌به‌یک بین آن نقاط و n خم نامتقاطع که هریک از آنها نقطه‌ای واقع بر یکی از خط‌های موازی را به نقطة متناظر روی خط دیگر وصل می‌کند

جست‌وجوی مشابه

برپای داشتن

لغت‌نامه دهخدا

برپای داشتن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) برپای خاستن . بنیاد کردن : جز وی این خاندان بزرگ را که همیشه برپای باد برپای نتواند داشت . (تاریخ بیهقی ). رجوع به برپا داشتن شود.

جست‌وجوی متن

برپا ساختن

لغت‌نامه دهخدا

برپا ساختن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) برپا داشتن . ساختن . رجوع به برپا داشتن و برپا کردن شود.

برقرار

فرهنگ سره

استوار، پایدار، برپا، برپا

مضرب

فرهنگ فارسی عمید

محلی که چیزی را برپا می‌کنند، محل برپا کردن خیمه.

مُقِيمِينَ

فرهنگ واژگان قرآن

برپا دارندگان (برپادارنده ایکه آنچه را برپا می دارد زایل نشو و تمامی نداشته باشد)

أَقَامَ

فرهنگ واژگان قرآن

برپا داشت

جست‌وجوی هم‌آغاز

برپا

لغت‌نامه دهخدا

برپا. [ ب َ ] (ص مرکب ) (از: بر + پا) ایستاده . روی پا. (ناظم الاطباء). قائم و ایستاده . (آنندراج ). سرپا. مقابل نشسته .- برپا بودن ؛ بر پای بودن صف ، متشکل بودن . رده بودن : بروز بار کو را رای بودی به پیشش پنج صف ب