لغتنامه دهخدا
بسخرة. [ ب َ خ ُ رَ ] (اِخ ) مرکب از بس بمعنی بسیار و خُرَه یا فُرَّه ، لقب والد مهلب بن ابی صفره و عربان آن را معرب کرده ، بوصفره و ابوصفره گفتند. (ابوعبیده بنقل معجم البلدان یاقوت ). رجوع به المعرب جوالیقی ص 137 س <span class="hl" dir="ltr"