لغتنامه دهخدا
بصبص . [ ] (اِخ ) (متوفی 785م .) نام مغنی مشهور دوره ٔ عباسی است که در نواختن عود مهارت داشت و در حسن و جمال تناسبی بکمال . وی در مدینه چشم گشوده بود و اصلاً جاریه ٔ یحیی بن نفیس بود که مهدی خلیفه او را خرید و به بغداد آورد. (از قاموس الاعلام