بشمینلغتنامه دهخدابشمین . [ ] (اِخ ) نهری است منشعب از آب بوی که از کوههای بتم و صغانیان برمیخیزد. رجوع به نزهةالقلوب ج 3 چ 1331 هَ . ق . لندن ص 213 شود.
بشمنلغتنامه دهخدابشمن . [ ب َ م َ ] (اِخ ) دهی است ازدهستان چهارفریضه ٔ بخش مرکزی شهرستان بندر انزلی با400 تن سکنه . آب از چاه . محصول آنجا سبزی ، صیفی . شغل اهالی حصیربافی . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
بشم ،بشت ،بشش،بشمون ،بششون، بشتون /بِهِم،بهت،بهش ،بهمون ،بهشون،بهتونگویش تهرانیبه من ،به تو،به او،به ما،به شما،به ایشان