بلبلستانلغتنامه دهخدابلبلستان .[ ب ُ ب ُ ل ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن بلبل فراوان باشد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : بهر گوشه ای چشمه و گلستان زمین سنبل و شاخ بلبلسِتان . فردوسی .طلسم دلربایی کرده حسن اجزای خوبی راز یک گل