لغتنامه دهخدا
رزک .[ رَ زَ ] (اِ) تمیس . (فرهنگ فارسی معین ). نامی است که مردم لاهیجان به غلط به تمیس دهند، چه آنرا با رازک اشتباه کرده اند. در لاهیجان این نام را به «بمبلی بوز» می دهند. رازک . ککیمور. حشیشةالدینار. آس بری . رز خرد. در جنگلهای خزر فراوان است و آنرا رازک نیز نامند و در آستا