لغتنامه دهخدا
بنژوئن . [ ب َ ءَ ] (اِ) نام گیاهی است بنام حسن لبه . حصی لبان . لبان چاوی . (فرهنگ فارسی معین ). || از نظر شیمیایی صمغ خوشبویی که از بنژوئن بدست آید و در طب بکار رود. (فرهنگ فارسی معین ). صمغی است برنگ قهوه ای مایل به سرخی که از درخت بنژوئن ترشح میشود. و محتوی اسیدبنزوئیک اس