بوئیدنلغتنامه دهخدابوئیدن . [ دَ ] (مص ) اشمام . اشتمام . شمیم . شمم . (منتهی الارب ). شمامه . (دهار). تشمم . (زوزنی ). رجوع به بوییدن شود.
ساغر بوئیدنلغتنامه دهخداساغر بوئیدن . [ غ َدَ ] (مص مرکب ) ساغر پیمودن . ساغر زدن : نگشاید دلم چوغنچه اگرساغر لاله گون نبوید باز.حافظ (از آنندراج ).
بوئینکلغتنامه دهخدابوئینک . (اِخ ) دهی جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد است که در شهرستان قزوین واقع است . دارای 166 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
بوئینلغتنامه دهخدابوئین . (اِخ ) قصبه مرکز بخش بوئین ، تابع شهرستان قزوین . دارای 2235 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
بوسیدنلغتنامه دهخدابوسیدن . [ دَ ] (مص ) بوسه دادن . (آنندراج ). بوسه دادن . بوس کردن . ماچ کردن . (فرهنگ فارسی معین ). بوسه زدن . بوسه کردن . (ناظم الاطباء). تقبیل : ز مشکوی شیری
ساغر بوئیدنلغتنامه دهخداساغر بوئیدن . [ غ َدَ ] (مص مرکب ) ساغر پیمودن . ساغر زدن : نگشاید دلم چوغنچه اگرساغر لاله گون نبوید باز.حافظ (از آنندراج ).
بویانیدنلغتنامه دهخدابویانیدن . [ دَ ] (مص ) به بوئیدن واداشتن . اشمام . (مجمل اللغة) (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) : و لخلخله ٔ سرد می بویانید. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).غالیه ٔ