بوزنگانلغتنامه دهخدابوزنگان . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) ج ِ بوزنه : آن یکی برجهد چو بوزنگان پای کوبد بنغمه ٔ طنبور. ناصرخسرو.و رجوع به بوزنه و بوزینه شود.
جان بجانان سپردنلغتنامه دهخداجان بجانان سپردن . [ ب ِ س ِ پ ُ دَ ] (مص مرکب ) جان سپردن . مردن . جان را بجان آفرین تسلیم کردن .