خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بوستان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
بوستان
/bustān/
معنی
۱. باغی که دارای گل‌های فراوان باشد؛ گلستان؛ بستان.
۲. پارک.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. بستان
۲. پارک
۳. باغ، حدیقه، روضه، گلستان ≠ کویر
دیکشنری
garden
-
جستوجوی دقیق
-
بوستان
فرهنگ نام‌ها
(تلفظ: bustān) بُستان ، باغ و گلزار .
-
بوستان
واژگان مترادف و متضاد
۱. بستان ۲. پارک ۳. باغ، حدیقه، روضه، گلستان ≠ کویر
-
بوستان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: bōstān] bustān ۱. باغی که دارای گل‌های فراوان باشد؛ گلستان؛ بستان.۲. پارک.
-
بوستان
فرهنگ فارسی معین
[ په . ] (اِمر.) 1 - جایی که گل های خوشبو در آن بسیار باشد. 2 - باغ مصفا.
-
بوستان
لغت‌نامه دهخدا
بوستان . (اِ مرکب ) پهلوی «بوستان ». مخفف بستان ، مرکب از بو (= بوی - رایحه ) و ستان (اداة مکان ). جایی که گل‌های خوشبو در آن بسیار باشد. باغ باصفا. (حاشیه ٔ برهان چ معین ).مرکب از کلمه ٔ بو و کلمه ٔ ستان که بمعنی جای پیدا شدن است . (غیاث ). جنت . (مه...
-
بوستان
لغت‌نامه دهخدا
بوستان . (اِخ ) دهی است که در بخش گچساران شهرستان بهبهان واقعاست . دارای 250 تن سکنه است و ساکنین از طایفه ٔ ماشت بابویی میباشند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
-
بوستان
دیکشنری فارسی به عربی
حديقة
-
واژه‌های مشابه
-
بوستان افروز
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹بستانافروز› (زیستشناسی) [قدیمی] bustān[']afruz = تاجخروس
-
بوستان بان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) ‹بستانبان› [قدیمی] bustānbān نگهبان بوستان؛ باغبان؛ بوستانپیرا؛ بستانپیرا؛ بستانآرا.
-
بوستان افروز
فرهنگ فارسی معین
(اَ) ( اِ.) گل تاج خروس .
-
بوستان سندس
لغت‌نامه دهخدا
بوستان سندس . [ ن ِ س ُ دُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سبزه و گل‌های گوناگون . (ناظم الاطباء).
-
بوستان شیرین
لغت‌نامه دهخدا
بوستان شیرین . [ ن ِ ] (اِ مرکب ) نام نوایی است که مطربان زنند. (اوبهی ). نوایی است از موسیقی قدیم . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بستان شیرین شود.
-
بوستان آرا
لغت‌نامه دهخدا
بوستان آرا. (نف مرکب ) بوستان آرای . آراینده ٔ بوستان . که بوستان را بجمال خود بیاراید. که از بوستان زیباتر و خرم تر باشد : سپید برف برآمدبکوهسار سیاه و چون درونه شد آن سرو بوستان آرای .رودکی .
-
بوستان افروز
لغت‌نامه دهخدا
بوستان افروز. [ اَ / س ِ اَ ] (اِ مرکب ) گلی است که آنرا تاج خروس گویند به سبب شباهتی که بدان دارد. (برهان ). همان گل تاج خروس است ، بسبب شباهتی که بدان دارد. گل تاج خروس . (رشیدی ). دیسم . (بحر الجواهر) (آنندراج ). دج الامیر. اماریطن :بوستان افروز پ...