لغتنامه دهخدا
ابوطالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) نعمه . (سید...) ابوطالب بن اسداﷲبن نعمه (؟) علوی . یکی از رجال عهد سنجر و ملکشاه و ممدوح انوری است و ظاهراً در بلخ امارت داشته و کشته شده است و انوری را در اوصاف سخا و بذل او قصایدغرا و قطعات است و پانزده سال پس از مرگ او گوید:طاق بوطالب نعمه ا