لغتنامه دهخدا
برهما. [ بْرَ / ب َ رَ ] (اِخ ) در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود، و قادر مطلق . خدای بزرگ هندوان باستان . او مظهر آفریدگار جهان و خدایان و قادر مطلق است . وی با ویشنو (محافظ)و شیوا (مخرب ) تثلیثی را تشکیل میدهد. (حاشیه ٔ معین بر برهان قاطع