بکردارلغتنامه دهخدابکردار. [ ب ِ ک ِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب )بطریقه و برفتار ومانند و مثل . (ناظم الاطباء). چون . بسان : چو دریا و چون کوه و چون دشت و راغ زمین شد بکردار روشن چراغ . فردوسی .یکی نامه فرمود پر خشم و جنگ پیامی بکردار ت
آکنده گردنلغتنامه دهخداآکنده گردن . [ک َ دَ / دِ گ َ دَ ] (ص مرکب ) ستبرگردن : همه چارپایان بکردار گوربر آکنده ، آکنده گردن ، بزوربگردن بکردار شیران نربسان گوزنان بگوش و بسر.فردوسی .
طهمورثیلغتنامه دهخداطهمورثی . [ طَ رِ ] (ص نسبی ) منسوب به طهمورث : ز بس های و هوی و جرنگ درای بکردار طهمورثی کرّنای .فردوسی .
گپرلغتنامه دهخداگپر. [ گ َ ] (اِ) گبر. خفتان . (لغت فرس ) : یکی گپر پوشید زال دلیربه جنگ اندر آمد بکردار شیر. اسدی (از لغت فرس 1540).رجوع به گبر شود.
حوضلغتنامه دهخداحوض . [ ] (اِخ ) نام کواکبی چند از دب اکبر: و پیش بنات النعش بزرگ ستارگان بکردار نیم دایره ، آنرا حوض خوانند. (التفهیم ). رجوع به دب اکبر از صور کواکب و نفایس الفنون شود.
نغزپیکرلغتنامه دهخدانغزپیکر. [ ن َ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) خوش اندام . که پیکری زیبا و لطیف و خوش دارد. || خوش عبارت . شیوا : یکی نامه ٔ نغزپیکر نوشت به نغزی بکردار باغ بهشت .نظامی .