بجندلغتنامه دهخدابجند. [ ب َ ج َ ] (اِ) (در زبان هروی ) برغست . (ریاض الادویه ). پژند. موجه . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). قنابری . مچه . پجند. (مهذب الاسماء ذیل قنابری ). بژند. غملول . (بحر الجواهر). رجوع به پژند شود.
بجندلغتنامه دهخدابجند. [ ب ِ ج َ] (اِخ ) دهی از دهستان هریس شهرستان سراب . سکنه ٔ آن 1855 تن ، آب از چشمه و چاه . محصول آن غلات ، بزرک شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
بزندلغتنامه دهخدابزند. [ ب َ زِ ] (اِ) گیاهی خوشبوی بهاری .(شرفنامه ٔ منیری ). || بستان . (مفاتیح ).