بیخودیلغتنامه دهخدابیخودی . [ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیخود. مقابل هشیاری . ناهشیاری . مدهوشی . (ناظم الاطباء). بی خبری : جواب داد که بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد. (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص <span class="hl" dir="ltr
بخودی خودلغتنامه دهخدابخودی خود. [ ب ِ خوَ / خ ُ ی ِ خوَدْ / خُدْ ] (ق مرکب ) بنفسه و بشخصه . بتنهایی . تنها. (از ناظم الاطباء). بنفسه . بذاته . (از آنندراج ). بی محرکی و باعثی دیگر. اتوماتیکمان . (یادداشت مؤلف ): مباشرة؛ بخودی خ
trancesدیکشنری انگلیسی به فارسیترانس، نشئه، بیهوشی، از خود بیخودی، مسحور کردن یاشدن، با چالاکی حرکت کردن
ملابیخودیلغتنامه دهخداملابیخودی . [ م ُل ْ لا خ ُ ] (اِخ ) از شاعران زمان شاه عباس و شاهنامه خوان وی بوده است . از اوست :دارم خرکی که وقت جستن کاکل کندش تعاقب دم تا جو ننهیش در مقابل آسان نجهد ز جوی گندم .(از آتشکده ٔ آذر چ شهیدی ص 7
