لغتنامه دهخدا
بیدپای . (اِخ ) (پیلپای ) نام برهمن افسانه ای که داستانهای قدیم هند را بازگو میکرد. اسم وی در کلیله و دمنه آمده است . (فرهنگ فارسی معین ). بمعنی بیدبا. (آنندراج ). یکی از حکمای هند از ندمای دابشلیم . (ناظم الاطباء). رجوع به بیدبا و بیدپا و رجوع به یشتها ج <span class="hl" dir