بیرخصتلغتنامه دهخدابیرخصت . [ رُ ص َ ] (ص مرکب ) (از: بی + رخصت ) بدون اذن . بی اجازه . بی دستوری : در ازل بر جان خاقانی نهادی مهر مهرتا ابد بیرخصت خاقان اعظم برمکن . خاقانی .رجوع به رخصت شود.
برخاستلغتنامه دهخدابرخاست . [ ب َ ] (مص مرکب مرخم ، اِ مص مرکب ) مصدر مرکب مرخم است از برخاستن . قیام : هرکه را بر سماط بنشستی واجب آمد بخدمتش برخاست . سعدی .- نشست و برخاست ؛ نشست و خاست . مجالست .
برخاستگویش اصفهانی تکیه ای: ârestâ طاری: ârossâ طامه ای: beland bobo طرقی: orsâ کشه ای: ârsâ نطنزی: ârossâ
برخاستگویش خلخالاَسکِستانی: bašt دِروی: b.ašt شالی: bešte کَجَلی: beyšt/â کَرنَقی: beyišt کَرینی: behešt/â کُلوری: bešt گیلَوانی: verešte لِردی: beyišt
بیدستورلغتنامه دهخدابیدستور. [ دَ ] (ص مرکب ) (از: بی + دستور) بیرخصت و بی اجازه . (ناظم الاطباء). مقابل بدستوری . || بدخلق و گستاخ . || بیقاعده وبدون پیشرو. (ناظم الاطباء). و رجوع به دستور شود.