لغتنامه دهخدا
تأنیث معنوی . [ ت َءْ ث ِ م َ ن َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح نحویان اسمی که در آن از علامات تأنیث که تای فوقانی در آخر، [یا] الف ممدوده و مقصوره است ، نباشد. مگر در استعمال عرب ضمیر مؤنث بسوی آن راجع کنند یا علم مؤنث باشد که در آن علامات تأنیث نباشد چون شمس و ار